Gubernia orenburska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gubernia orenburska (ros. Оренбургская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w południowo-wschodniej Rosji Europejskiej – na Uralu i południowo-zachodnim Zauralu (część azjatycka guberni), utworzona w 1744 ukazem cesarzowej Elżbiety. W 1782 ukazem Katarzyny II przekształcona w namiestnictwo ufijskie, od 1796 ukazem Pawła I ponownie gubernia. Stolicą guberni był Orenburg. Zlikwidowana w 1928.
gubernia | |||
1744–1782 i 1796–1928 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
189 733,7 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
8,4 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdów |
5 | ||
Położenie na mapie | |||
|
Gubernia była położona pomiędzy 51°8′ a 55°23′ szerokości geograficznej północnej i 54°8′ a 64°52′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią permską, na wschodzie z gubernią tobolską, na południu z obwodem uralskim i obwodem turgajskim, na zachodzie z gubernią ufijską i samarską.
Powierzchnia guberni w 1897 wynosiła 189 733,7 km². Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 5 ujezdów.