Gubernia wołogodzka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gubernia wołogodzka (ros. Вологодская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w północnej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II w 1780 jako namiestnictwo wołogodzkie, od 1796 ukazem Pawła I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni była Wołogda. Zlikwidowana w 1929.
gubernia | |||
1796–1929 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
402 112 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
3,7 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdów |
10 | ||
Położenie na mapie | |||
|
Gubernia była położona pomiędzy 64°45′ a 58°30′ szerokości geograficznej północnej i 60°0′ a 38°30′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią archangielską, na wschodzie z gubernią tobolską (od której oddzielał ją grzbiet Uralu), na południu z gubernią jarosławską, kostromską, wiacką i permską, na zachodzie z gubernią nowogrodzką, na północnym zachodzie z gubernią ołoniecką.
Powierzchnia guberni w 1897 wynosiła 402 112 km², gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 10 ujezdów.