Gustav Fritsch
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gustav Theodor Fritsch (ur. 5 marca 1838 w Chociebużu, zm. 12 czerwca 1927 w Berlinie) – niemiecki anatom, fizjolog, antropolog. Razem z Eduardem Hitzigiem prowadził badania, w których stymulowano prądem elektrycznym korę mózgową u psa. W 1870 ich doświadczenia dostarczyły dowodu na teorię lokalizacyjną.
Syn Ludwiga (1803-1841) i Sophie Kramsta (1812-1887). Studiował nauki przyrodnicze w Berlinie, Wrocławiu i Heidelbergu. Od 1874 profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. W 1871 we Wrocławiu ożenił się z Helene Hirt (1851-1915).
Jeden z założycieli Berliner Gesellschaft für Anthropologie, Ethnologie und Urgeschichte.