Héctor Bianciotti
francuski pisarz i dziennikarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Héctor Bianciotti?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Héctor Bianciotti (ur. 18 marca 1930 w Calchin (Argentyna), zm. 12 czerwca 2012 w Paryżu[1]) – francuski pisarz i dziennikarz pochodzący z Argentyny[1]. W 1996 został członkiem Akademii Francuskiej[1].
Data i miejsce urodzenia |
18 marca 1930 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 czerwca 2012 | ||
Nagrody | |||
Prix Médicis (1977) | |||
| |||
|
Urodził się we włoskiej rodzinie mającej korzenie w Piemoncie. W wieku 12 lat wstąpił do seminarium, które opuścił w wieku 18 lat. W 1955 wyjechał do Europy, mieszkał we Włoszech i Hiszpanii. W 1961 osiadł w Paryżu. Współpracował z wydawnictwem Gallimard. Jako pisarz debiutował w połowie lat 60. Początkowo pisał w języku hiszpańskim, następnie również francuskim. Jego pierwszą powieścią w tym języku było Sans la miséricorde du Christ (1985)[2]. W 1981 uzyskał francuskie obywatelstwo[1]. Jako krytyk literacki publikował m.in. w La Quinzaine littéraire i Le Monde[2].
Był członkiem Akademii Francuskiej od 18 stycznia 1996 (zajmował fotel 2). Zastąpił André Frossarda[2].
Na język polski przetłumaczono jego dwie książki: powieść Ceremoniał (przeł. Zofia Wasitowa, tytuł oryg. Ritual[3], 1973) oraz zbiór opowiadań Miłość nie jest kochana (przeł. Beata Babad[4], tytul oryg. El Amor no es amado, 1982[5][uwaga 1]).