HMS Albion (1898)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
HMS Albion – brytyjski pancernik (przeddrednot) z przełomu XIX i XX wieku, jeden z sześciu okrętów typu Canopus.
Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie. |
HMS „Albion” przed 1914 r. | |||
Historia | |||
Stocznia |
Thames Iron Works, Blackwall | ||
---|---|---|---|
Położenie stępki |
3 grudnia 1896 | ||
Wodowanie |
21 czerwca 1898 | ||
Royal Navy | |||
Wejście do służby |
25 czerwca 1901 | ||
Wycofanie ze służby |
sierpień 1919 | ||
Los okrętu |
sprzedany na złom 11 grudnia 1919 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
12 950 ton | ||
Długość |
131 m | ||
Szerokość |
23 m | ||
Zanurzenie |
7,9 m | ||
Napęd | |||
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania, 2 śruby, 15 400 ihp | |||
Prędkość |
18,25 węzła | ||
Uzbrojenie | |||
4 × 305 mm L/35 12 × 152 mm L/40 16 × szybkostrzelne działa 12-funtowe 6 × działa 3-funtowe | |||
Wyrzutnie torpedowe |
4 × 450 mm (podwodne) | ||
Opancerzenie | |||
pas pancerny 152 mm grodzie cytadeli 254-152 mm barbety 305 mm kazamaty 152 mm wieża dowodzenia 305 mm pokład 51-25,4 mm | |||
Załoga |
750 | ||
|
Wszedł w skład w Royal Navy w 1901 roku. Przeznaczony do służby na Dalekim Wschodzie, został skierowany do Chin, gdzie pozostawał do roku 1905. Następnie służył na wodach brytyjskich, Oceanie Atlantyckim i Morzu Śródziemnym. Po wybuchu I wojny światowej uczestniczył w zabezpieczaniu brytyjskich linii żeglugowych i działaniach w Afryce Południowo-Zachodniej. W początkach 1915 roku dołączył do zespołu okrętów wyznaczonych do forsowania cieśnin tureckich. Kilkakrotnie uszkodzony w pojedynkach artyleryjskich z bateriami brzegowymi, operował przez pewien czas w rejonie Salonik, by w kwietniu 1916 roku powrócić do Wielkiej Brytanii. Zdeklasowany do roli okrętu dozorowego pełnił tę służbę do końca działań wojennych. Sprzedany na złom w roku 1919.