HMS Venturer (1943)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
HMS Venturer (P68) – brytyjski okręt podwodny z czasów II wojny światowej, jednostka wiodąca okrętów typu V.
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Położenie stępki |
25 sierpnia 1942 | ||
Wodowanie |
4 maja 1943 | ||
Royal Navy | |||
Wejście do służby |
19 sierpnia 1943 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Długość |
63 metry | ||
Zanurzenie testowe |
91 metrów | ||
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Uzbrojenie | |||
działo 76 mm, działko przeciwlotnicze 30 mm, 8 torped | |||
Wyrzutnie torpedowe |
4 dziobowe wyrzutnie torpedowe 533 mm | ||
Załoga |
37 oficerów i marynarzy | ||
|
Wcielony do służby w sierpniu 1943, odbywał patrole bojowe wzdłuż wybrzeży okupowanej przez Niemców Norwegii. Zatopił trzy niemieckie frachtowce o łącznej pojemności 5447 BRT, omyłkowo norweski statek „Vang” (678 BRT) oraz dwa niemieckie okręty podwodne. Pierwszym z nich był U-771, jednostka typu VIIC, storpedowany 11 listopada 1944 w fiordzie w pobliżu Harstad. Drugim – U-864, jednostka typu IXD2, zniszczona 9 lutego 1945 na zachód od Bergen. To jedyny znany przypadek zatopienia zanurzonego okrętu podwodnego przez inny, również zanurzony, okręt tej klasy.
W 1946 HMS „Venturer” został sprzedany Norwegii, w której flocie nosił nazwę „Utstein”. Pozostawał w służbie do 1964.