Haleakalā
wulkan na Hawajach / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Haleakalā – wulkan na Oceanie Spokojnym na wyspie Maui w archipelagu Hawajów. Wznosi się na wysokość 3055 m n.p.m. Jego szczyt jest często spowity gęstymi chmurami.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Stan | |||
Położenie | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
3055[1] m n.p.m. | ||
Wybitność |
3055 m | ||
Dane wulkanu | |||
Rok erupcji |
1750[1] | ||
Typ wulkanu | |||
Aktywność | |||
20°42′35″N 156°15′12″W | |||
|
Znajduje się na terenie Parku Narodowego Haleakalā o powierzchni 122,15 km². Krater wulkanu o długości 11,3 km i szerokości 3,2 km ma obwód 34 km. Jego głębokość dochodzi do 800 metrów.
Ostatni raz wulkan ten wybuchł około 1750. Z jego bocznego krateru wypłynęła lawa, która wpłynęła do Zatoki La Perouse’a.
Od zachodniej strony krateru znajduje się punkt widokowy dla odwiedzających to miejsce turystów. Jedną z atrakcji są widowiskowe wschody i zachody słońca widoczne z krateru.
W 1961 na szczycie wulkanu zarejestrowano rekordowo niską na Hawajach temperaturę powietrza (−10 °C).