Hiob Praÿetfuess
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hiob (Job) Bretfus al. Praÿetfuess lub Preytfus (zm. 15 października 1571) – polski inżynier wojskowy i architekt pochodzenia holenderskiego, reprezentant renesansu, nadworny architekt Zygmunta I Starego, horodniczy wileński, dzierżawca olkiennicki, lejpuński, starosta wasilkowski w 1571 roku, [1], starosta tykociński w latach 1569–1571.
Szybkie fakty Data urodzenia, Data śmierci ...
Data urodzenia |
bd. | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
|
Zamknij
Najstarsza informacja o Hiobie Bretfusie zapisana została w 1541 w Metryce Koronnej. Istnieją przypuszczenia, że był synem Hannusa Blatphusza z Koszyc[2].