Grzegorz Jachimowicz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hryhorij Jachymowycz, ukr. Григо́рій Яхимо́вич, pol. Grzegorz Jachimowicz (ur. 16 lutego 1792 w Podborcach[1][2], zm. 29 kwietnia 1863 we Lwowie) – greckokatolicki biskup pomocniczy lwowski i tytularny biskup Pompeiopolis w latach 1841–1848, greckokatolicki biskup przemyski w latach 1848–1860, arcybiskup metropolita lwowski od 1860. Jeden z przywódców narodowego ruchu ukraińskiego – w 1848 był inicjatorem powstania i przewodniczącym Głównej Rady Ruskiej.
Portret Grzegorza Jachimowicza | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku | |||
Arcybiskup metropolita lwowski | |||
Okres sprawowania |
1860–1863 | ||
Biskup przemyski | |||
Okres sprawowania |
1848–1860 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Diakonat |
10 sierpnia 1816 | ||
Prezbiterat |
14 sierpnia 1816 | ||
Nominacja biskupia |
15 lipca 1840 | ||
Chirotonia biskupia |
21 listopada 1841 | ||
|
Data konsekracji |
21 listopada 1841 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy |
Franciszek Pisztek | ||||||
| |||||||
|
Od 1837 rektor Greckokatolickiego Seminarium Generalnego. W roku 1854 otrzymał nobilitację z tytułem barona, był profesorem Uniwersytetu Lwowskiego (w tym rektorem w latach 1860–1861).