Hydroizohipsa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hydroizohipsa – izolinia łącząca na mapie punkty jednakowej wysokości położenia zwierciadła wody podziemnej, leżące na tej samej wysokości względem przyjętego poziomu odniesienia, z reguły morza, tworząc tym samym mapę morfologii zwierciadła wody podziemnej[1][2]. Wraz z liniami prądu tworzą siatkę ortogonalną[3].