Hyper-threading
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hyper-threading (nazwa oficjalna Hyper-Threading Technology, nazwy skrócone HT Technology, HTT lub HT) – implementacja wielowątkowości współbieżnej (ang. Simultaneous Multi-Threading, SMT) opracowana przez firmę Intel i stosowana w procesorach Atom, Pentium, Core i3, Core i5, Core i7, Itanium, Pentium 4 oraz Xeon.
Ten artykuł należy dopracować |
Hyper-threading służy zwiększeniu wydajności obliczeń prowadzonych równolegle (czyli wykonywaniu wielu zadań jednocześnie) przez mikroprocesory. Dla każdego fizycznego rdzenia procesora system operacyjny przypisuje dwa procesory wirtualne (ang. virtual processors), a następnie dzieli obciążenie obliczeniami pomiędzy nie, tylko jeżeli jest to możliwe. Hyper-threading wymaga nie tylko wsparcia ze strony systemu operacyjnego, ale również oprogramowania zoptymalizowanego specjalnie do obsługi tej technologii. Intel zaleca wyłączanie jej, jeżeli używany jest system operacyjny bez takiej optymalizacji, gdyż może ona w rezultacie obniżyć ogólną wydajność procesora.