I Proletariat
pierwsza polska partia robotniczo-socjalistyczna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Socjalno-Rewolucyjna Partia Proletariat lub Międzynarodowa Socjalno-Rewolucyjna Partia Proletariat[1] – pierwsza polska partia robotnicza opierająca się na założeniach marksizmu, anarchizmu i ideologii rosyjskiej Narodnej Woli (w historiografii PRL zwana również „I Proletariatem” lub „Wielkim Proletariatem”) funkcjonująca w Królestwie Polskim od 1882 do 1886. Jej pięciu działaczy zostało straconych przez władze carskie.