I liga argentyńska w piłce nożnej (1931)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
W roku 1931 Argentyna miała dwóch mistrzów – jednego mistrza w rozgrywkach ligi amatorskiej organizowanych przez uznawaną przez FIFA organizację Asociación Argentina de Football, a drugiego w rozgrywkach powstałej przed rokiem ligi zawodowej organizowanej przez federację Liga Argentina de Football, której FIFA nie uznawała.
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Termin |
Liga amatorska: 28 czerwca 1931 - 27 grudnia 1931 (121 meczów, 402 bramki, 3,32 bramki/mecz) | ||
Liczba meczów |
427 | ||
Liczba bramek |
1495 | ||
Zwycięzca |
Liga amatorska: Estudiantil Porteño Buenos Aires | ||
Król strzelców |
Liga amatorska: ? |
Amatorskim mistrzem Argentyny został klub Estudiantil Porteño Buenos Aires, natomiast tytuł amatorskiego wicemistrza Argentyny zdobył klub Almagro Buenos Aires.
Zawodowym mistrzem Argentyny został klub Boca Juniors, natomiast zawodowym wicemistrzem Argentyny – San Lorenzo de Almagro.
Gdy pierwotna federacja piłkarska zwana Asociación Amateurs Argentina de Football przystąpiła do organizacji rozgrywek ligowych, najsilniejsze kluby pierwszej ligi postanowiły założyć ligę zawodową i wycofały się z rozgrywek. Dnia 10 maja rozegrano pierwszą kolejkę. Nie zdołano jednak rozegrać 17 maja drugiej kolejki, gdyż kluby Argentinos Juniors, Atlanta Buenos Aires, Boca Juniors, Chacarita Juniors, Defensores de Belgrano Buenos Aires, Estudiantes La Plata, Ferro Carril Oeste, Gimnasia y Esgrima La Plata, CA Huracán, Independiente, Club Atlético Lanús, CA Platense, Quilmes Athletic Buenos Aires, Racing Club de Avellaneda, River Plate, San Lorenzo de Almagro, Talleres Remedios de Escalada, CA Tigre, CA Vélez Sarsfield wystąpiły z federacji Asociación Amateurs Argentina de Football. Założyły one nową federację piłkarską pod nazwą Liga Argentina de Football. Federacja ta zorganizowała pierwsze w historii futbolu argentyńskiego rozgrywki ligi zawodowej. Rozgrywki niedokończonej ligi organizowanej przez amatorską organizację zostały anulowane, a Asociación Amateurs Argentina de Football zmieniła nazwę na Asociación Argentina de Football i umieściła w swym statucie możliwość organizacji rozgrywek zarówno ligi amatorskiej jak i zawodowej. Jako organizacja zrzeszona w FIFA zorganizowała w końcu czerwca własne rozgrywki ligowe. Ten rozbrat w futbolu argentyńskim miał potrwać cztery lata, czyli do momentu, gdy w roku 1935 obie federacje dokonały fuzji tworząc jedną federację.
Konsekwencją tych wydarzeń był skład reprezentacji Argentyny na mistrzostwa świata w 1934 roku. Ponieważ FIFA uznawała tylko federację Asociación Argentina de Football, w reprezentacji nie mogli grać piłkarze z ligi zawodowej organizowanej przez Liga Argentina de Football. Stąd na mistrzostwach w reprezentacji Argentyny grali tylko piłkarze ligi amatorskiej.