Ignacy Baliński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ignacy Baliński, ps. Aksel[1] (ur. 31 lipca 1862 w Reginowie[2], zm. 11 marca 1951 w Sudbury) – polski pisarz, publicysta i działacz społeczny. Z wykształcenia prawnik. Sędzia Sądu Najwyższego w II RP.
Ignacy Baliński; 1918 r. | |||
Data i miejsce urodzenia |
31 lipca 1862 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 marca 1951 | ||
Zawód, zajęcie |
prawnik, pisarz, publicysta | ||
Narodowość |
polska | ||
Odznaczenia | |||
| |||
| |||
|
Pochodził z rodziny Balińskich z Balina h. Jastrzębiec, syn Józefa Zenona (1815–1892) i Józefy z d. Jundziłł h. Łabędź (zm. 1903). 21 kwietnia 1894 poślubił Marię Chomętowską[2] h. Lis, z którą miał synów: Józefa (1895–1928), Stanisława (1898–1984), Jana (1899–1974) i Antoniego Edwarda (1907–1990).
Przed I wojną światową pracował w Warszawie w Prokuraturze Królestwa Polskiego, oddając się również życiu społecznemu i twórczości literackiej. Zasilał swym piórem szereg czasopism i dzienników, zwłaszcza w dziedzinie krytyki literackiej i teatralnej, wydał kilka prac prawniczych. Był redaktorem „Życia Warszawskiego” i „Wieczorów Rodzinnych”, zamieszczał też wiele artykułów w „Tygodniku Ilustrowanym”, „Kurierze Warszawskim” i „Słowie”.
W czasie I wojny światowej należał do grupy Koła Międzypartyjnego[2]. Był sekretarzem, potem wiceprezesem Polskiej Macierzy Szkolnej. W 1918 został sędzią Sądu Najwyższego oraz prezesem rady miejskiej stolicy, którą to godność sprawował do 1927[2]. W latach 1922–1927 był senatorem z ramienia Narodowej Demokracji.
Od 1939 mieszkał w Wielkiej Brytanii. Tworzył poezje (Wybór wierszy z lat wielu). Napisał też wspomnienia o Warszawie. Jego synem był poeta Stanisław Baliński. Jego grób symboliczny znajduje się na warszawskich Powązkach (T-2-2)[3].
polskie
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, na obczyźnie)[4]
- Medal Niepodległości[5]
zagraniczne
- Order Gwiazdy II klasy (Rumunia)[5]
- Order Korony II klasy (Włochy)[5]
- Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa)[5]
- Order Legii Honorowej III klasy (Francja)[5]
- LudwikL. Czarkowski LudwikL., Pseudonimy i kryptonimy polskie, Wilno: Księgarnia Stowarzyszenia Nauczycielstwa Polskiego w Wilnie, 1922, s. 10.
- StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 20.
- Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF I ANTONINA BALIŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-03].
- Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I A–D. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998, s. 75.
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 20-21.
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939).
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927).