Ignacy Miączyński (1760–1809)
polski hrabia ur. 1760, zm, 1809 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Ignacy Miączyński (1760–1809)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Ignacy Miączyński herbu Suchekomnaty (ur. 8 lipca 1760, zm. 25 października 1809) – polski hrabia (1803), syn Józefa Bonawentury Miączyńskiego (rotmistrza, starosty kamienopolskiego). Często mylony z innym Ignacym Miączyńskim z Galicji.
Portret autorstwa Heinricha Fügera | |||
Miączyński Hrabia | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka |
Katarzyna Potocka | ||
Żona |
Aniela Bielska | ||
Dzieci |
Mateusz Miączyński | ||
Odznaczenia | |||
|
Starosta szmidzyński, rotmistrz kawalerii, marszałek Stanów Galicyjskich, poseł do Napoleona I. Swoją młodość spędził na nauce w Paryżu. Był właścicielem ogromnych terenów Pieniak i okolicznych miejscowości (13 tys. hektarów), «pan na Zarwanicy, Zubowie, Dobropolu».
Fundator klasztoru i szpitala Sióstr Miłosierdzia w Załoźcach, klasztoru bazylianów w Podhorcach. Odznaczony Orderem Orła Białego i Orderem Siętego Stanisława z oboma orderami został sportretowany przez Heinricha Fűgera.
Od 1784 mąż Anny z Bielskich herbu Jelita (według Adama Bonieckiego, jego żoną była Aniela z Bielskich herbu Jelita, córka hr. Antoniego Bielskiego i Tekli z Kalinowskich[1], starościanki winnickiej i dobrzyniowskiej[2]).