Ikonografia chrześcijańska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ikonografia chrześcijańska – nauka pomocnicza archeologii chrześcijańskiej i historii sztuki badająca treści i formy ogółu wyobrażeń plastycznych dotyczących wyznań chrześcijańskich.
Ze względu na treści dzieli się na:
- trynitarną (ikonografia Boga Ojca, Syna Bożego, Ducha Świętego i Trójcy Świętej)
- mariologiczną
- angelistyczną (ikonografia aniołów, chórów anielskich, złych duchów)
- hagiograficzną (święci, błogosławieni, słudzy Boży)
- liturgiczną (rok liturgiczny i jego święta, sakramenty i sakramentalia, modlitwy i medytacje)
- katechetyczną
Z punktu widzenia formy wyróżnia przedstawienia prezentacyjne, dewocyjne, historyczne (sceny ze Starego i Nowego Testamentu, apokryfy, żywoty świętych) i alegoryczne.