Imipramina (łac. imipraminum) – organiczny związek chemiczny, trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny. Pierwszy w pełni skuteczny lek przeciwdepresyjny, zastosowany w 1957. Hamuje wychwyt zwrotny noradrenaliny i serotoniny ze szczeliny synaptycznej. Wykazuje umiarkowane działanie przeciwcholinergiczne obwodowe i ośrodkowe oraz słabe działanie przeciwhistaminowe. Wchłania się z przewodu pokarmowego w 50%, metabolizowany w wątrobie do dezypraminy, czynnego metabolitu, który ma także działanie psychotropowe. Silnie wiąże się z białkami osocza, okres półtrwania wynosi 10–16 godz., wydalana z moczem i kałem w ciągu jednej doby po podaniu, przenika do mleka. Lek może działać teratogennie.
Szybkie fakty Nazewnictwo, Wzór sumaryczny ...
Imipramina
|
Nazewnictwo |
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
3-(10,11-dihydro-5H-dibenzo[b,f]azepin-5-ylo)-N,N-dimetylopropano-1-amina |
|
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny |
C19H24N2 |
Masa molowa |
280,41 g/mol |
Identyfikacja |
Numer CAS |
50-49-7 (wolna zasada) 113-52-0 (chlorowodorek) |
PubChem |
3696 |
DrugBank |
DB00458 |
SMILES |
CN(C)CCCN1C2=CC=CC=C2CCC3=CC=CC=C31 |
|
InChI |
InChI=1S/C19H24N2/c1-20(2)14-7-15-21-18-10-5-3-8-16(18)12-13-17-9-4-6-11-19(17)21/h3-6,8-11H,7,12-15H2,1-2H3 |
InChIKey |
BCGWQEUPMDMJNV-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Klasyfikacja medyczna |
ATC |
N06AA02 |
|
Uwagi terapeutyczne |
|
Drogi podawania |
doustnie |
|
|
Zamknij