Ingemar Stenmark
szwedzki narciarz alpejczyk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Ingemar Stenmark?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jan Ingemar Stenmark (ur. 18 marca 1956 w Joesjö) – szwedzki narciarz alpejski, trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata oraz trzykrotny zdobywca Pucharu świata. Zawodnik klubu Tärna IK Fjälvinden. Uznawany za najlepszego narciarza alpejskiego w dziejach, przez znawców narciarstwa uważany również za największy talent w historii tej dyscypliny.
Wygrywał zawody tylko w dwóch konkurencjach narciarstwa alpejskiego: w slalomie gigancie i slalomie. W przeciągu swojej kariery Ingemar Stenmark ustanowił rekord pod względem wygranych zawodów Pucharu Świata (aktualny w latach 1981-2023) z 86. triumfami (drugi w tej klasyfikacji Austriak Marcel Hirscher zwyciężał 67 razy)[1]. W marcu 2023 roku rekord Stenmarka pobiła Mikaela Shiffrin.
Szwed jest ponadto rekordzistą pod względem ilości miejsc na podium w zawodach PŚ, które zajmował w sumie 155 razy (86 zwycięstw, 43 drugich i 26 trzecich miejsc)[2]. Drugi w tej klasyfikacji jest Marc Girardelli, który na podium stawał 97 razy. Jest też zawodnikiem, który najczęściej wygrywał zawody PŚ w gigancie (46 zwycięstw)[3] i slalomie (40 zwycięstw)[4]. Ponadto Szwed stawał na podium w 41. kolejnych startach w zawodach PŚ (w sezonach 1978/1979-1980/1981) oraz odniósł piętnaście zwycięstw w piętnastu kolejnych zawodach w jednej konkurencji (gigant w sezonach 1978/1979-1980/1981)[5]. Jest także rekordzistą pod względem zdobytych Małych Kryształowych Kul za zwycięstwa w klasyfikacjach poszczególnych konkurencji. Szwed zdobył ich 16, po osiem w gigancie i slalomie. Dziewięciokrotnie zdobywał mistrzostwo Szwecji: w slalomie w latach 1974, 1976, 1977, 1978 i 1979 oraz gigancie w latach 1976, 1977, 1978 i 1979.