Instalacja gazowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Instalacja gazowa – instalacja zasilana z sieci gazowej, stanowiąca układ przewodów za kurkiem głównym, prowadzonych na zewnątrz lub wewnątrz budynku, wraz z armaturą, kształtkami i innym wyposażeniem, a także urządzeniami do pomiaru zużycia gazu, urządzeniami gazowymi oraz przewodami spalinowymi lub powietrzno-spalinowymi, jeżeli są one elementem wyposażenia urządzeń gazowych.
|
Ten artykuł od 2017-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Gaz w sieci prowadzony jest pod ciśnieniem i w zależności od jego wartości rozróżniamy:
- gazociągi wysokiego ciśnienia (powyżej 1,6 MPa)
- gazociągi podwyższonego średniego ciśnienia (pomiędzy 0,5 MPa a 1,6 MPa)
- gazociągi średniego ciśnienia (pomiędzy 10 kPa a 0,5 MPa)
- gazociągi niskiego ciśnienia (poniżej 10 kPa)...
Główne rodzaje gazu rozprowadzanego na terenie Polski:
- E' (dawna nazwa GZ-50) – gaz ziemny wysokometanowy,
- Lw (dawna nazwa GZ-41.5) – gaz ziemny zaazotowany.
- Ls (dawna nazwa GZ-35) – gaz ziemny zaazotowany.
Polscy odbiorcy zaopatrywani są w trzy rodzaje gazu - Ls - w okolicach kopalni gazu ziemnego, Lw, oraz E.
Gazociągi wysokiego ciśnienia to główne magistrale sieci gazowej. Celem zmniejszenia ciśnienia gazu w sieci stosuje się stacje redukcyjno-pomiarowe. Powstała w wyniku tego sieć średniociśnieniowa rozprowadza gaz dalej. Do końcowego odbiorcy dociera zazwyczaj gaz niskociśnieniowy.