Instrukcja blokowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Instrukcja blokowa – (instrukcja złożona) jako instrukcja strukturalna jest elementem składni języków programowania strukturalnego, wydzielona część kodu źródłowego programu komputerowego, stosowane np. do grupowania sekwencji instrukcji składowych (prostych lub złożonych), ujmując je w nawiasy zdaniowe.
Instrukcja blokowa wyróżniona jest przez odpowiednie symbole składniowe (nawiasy zdaniowe), np. w językach C, C++, Java symbolami takimi są nawiasy klamrowe { }, w Algolu i Pascalu słowa kluczowe begin
end
.
Instrukcja blokowa jest traktowana na takich samych zasadach jak pojedyncza instrukcja.