Instytucja (zarządzanie)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Instytucja (nauki o zarządzaniu) – zgodnie z definicją T. Pszczołowskiego to organizacja będąca zespołem współdziałających osób wyposażonych w zasoby[1]. Pojęcie instytucji jest tożsame z pojęciem organizacji w znaczeniu rzeczowym. W tym sensie dla przykładu J. Zieleniewski używa terminu instytucja rozumiejąc ją jako twór społeczny, czyli „rzecz zorganizowaną”, w której skład wchodzą ludzie i ich aparatura[2]. Również A. Bednarski pojęcia organizacja używa zamiennie z pojęciem instytucja[3]. Analogiczna sytuacja występuje w innych podręcznikach i monografiach z zakresu nauk o zarządzaniu lub nauk o organizacji[4].
Również w codziennej praktyce gospodarczej i prawie termin instytucja jest powszechnie stosowany w znaczeniu podmiotowym (rzeczowym) obejmujący zarówno organizacje gospodarcze nastawione na zysk (w tym przedsiębiorstwa), jak i organizacje nie nastawione na zysk. Dla przykładu należy wymienić chociażby takie podmioty jak: instytucja finansowa, instytucja kredytowa, instytucja zarządzająca.
W ściśle określonym kontekście instytucja w naukach o zarządzaniu jest także synonimem korporacji. Dla przykładu w bankach tworzy się oddziały do obsługi klientów instytucjonalnych (wszystkich poza klientami indywidualnymi – osobami fizycznymi, innymi słowy są komórki do obsługi klientów korporacyjnych).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.