Interfejs (programowanie obiektowe)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Interfejs – definicja abstrakcyjnego typu posiadającego jedynie operacje, a nie dane. Kiedy w konkretnej klasie zdefiniowane są wszystkie metody interfejsu mówimy, że klasa implementuje dany interfejs. W programie mogą być tworzone zmienne typu referencja do interfejsu, nie można natomiast tworzyć obiektów tego typu. Referencja może wskazywać na obiekt dowolnej klasy implementującej dany interfejs. Interfejs określa udostępniane operacje, nie zawiera natomiast ich implementacji i danych. Z tego powodu klasy mogą implementować wiele interfejsów, bez problemów wynikających z wielokrotnego dziedziczenia. Wszystkie metody w interfejsie z reguły muszą być publiczne.
Zobacz też: inne znaczenia wyrazu „interfejs”. |
Interfejs pozwala na hermetyzację obiektów, utworzonych w oparciu o klasy zawierające definicję (implementację) wspólnego interfejsu. Tak rozumiany interfejs, w ramach programowania obiektowego, określany jest też mianem interfejs klasy.
- w języku C++ interfejs może być zdefiniowany jako klasa abstrakcyjna
- w Javie, C#, Object Pascalu oraz PHP stosuje się w tym celu specjalną deklarację ze słowem interface