Izabela Francuska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Izabela zwana Izabelą Francuską lub Wilczycą z Francji (ur. 1295 w Paryżu[1], zm. 22 sierpnia 1358) – królewna francuska i nawarryjska z dynastii Kapetyngów, królowa Anglii w latach 1308–1327 jako żona Edwarda II, córka Filipa IV Pięknego i Joanny I.
Ten artykuł dotyczy królowej Anglii. Zobacz też: Izabelę Francuską (1225-1270) – błogosławioną Kościoła katolickiego. |
Szybkie fakty Okres, Jako żona ...
królowa Anglii | |||
Okres |
od 25 stycznia 1308 | ||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
Koronacja | |||
Poprzedniczka | |||
Następczyni | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż |
Edward II | ||
Dzieci |
Edward III | ||
|
Zamknij
Wilczyca z Francji miała wielki wpływ na historię Anglii i Francji – doprowadziła do obalenia swego męża i wyniesienia na tron syna Edwarda III; przez okres małoletności Edwarda sprawowała władzę nad Anglią razem ze swym kochankiem Rogerem Mortimerem.