Józef Potocki (1735–1802)
(1735-1802) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Józef Potocki (1735–1802)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Józef Potocki herbu Pilawa (ur. 1735, zm. 14 grudnia 1802 w Wiedniu) – poseł, starosta leżajski, krajczy wielki koronny, marszałek województwa ruskiego w konfederacji radomskiej 1767 roku[1], asesor Kompanii Manufaktur Uprzywilejowanej w 1769 roku[2], komisarz z rycerstwa Komisji Skarbowej Koronnej w 1769 roku[3].
Ten artykuł dotyczy krajczego koronnego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Portret Józefa Potockiego | |||
Pilawa | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia |
około 1734 | ||
Data i miejsce śmierci |
12 lub 14.12.1802 | ||
Ojciec | |||
Matka |
Helena Zamoyska | ||
Żona |
Anna Teresa Ossolińska | ||
Dzieci |
z Anną Teresą Ossolinską: | ||
Odznaczenia | |||
|
Syn Stanisława, wojewody smoleńskiego i Heleny Zamoyskiej, mąż Anny Teresy Ossolińskiej, brat Wincentego, ojciec Jana, pisarza i podróżnika oraz Seweryna.
Otrzymał tytuł hrabiego od cesarzowej Marii Teresy. Właściciel dóbr majątkowych: Tarnopol, Wołoczyska, Jazłowiec (1777-1783) i Siedliszcza na Podolu oraz Krotoszyna.
W latach 1767–1780 krajczy koronny, następnie starosta Leżajska i rotmistrz chorągwi usarskiej.
Jako poseł z województwa podolskiego na sejm konowkacyjny 7 maja 1764 roku podpisał manifest, uznający odbywający się w obecności wojsk rosyjskich sejm za nielegalny[4]. Był członkiem Komisji Menniczej i Komisji Skarbu Koronnego oraz jednym z przywódców konfederacji radomskiej. Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 został wybrany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do Rady Nieustającej[5].
Został odznaczony Orderem Orła Białego w 1769 roku. W 1766 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[6]. W 1776 został kawalerem rosyjskiego orderu Św. Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania[7]. W 1776 roku odznaczony rosyjskim Orderem św. Aleksandra Newskiego[8].
Są pewne przesłanki, że został pochowany w krypcie kościoła dominikanów w Tarnopolu[9].
- George Tadeusz Łukowski. The Szlachta and the Confederacy of Radom, 1764–1767/68: A Study of the Polish Nobility., w: Antemurale t. XXI, Rzym 1977, s. 263.
- Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 11.
- Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.
- Józef Zaleski, Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego do czasu Sejmu Czteroletniego, 1887, s. 21, Dyaryusz seymu convocationis siedmio-niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający przez sessye zebrany r.p. 1764, s. 4-6.
- Volumina Legum. T. VIII. Petersburg, 1860, s. 86.
- Iwan Bondarew. Krajczy koronny Józef Potocki. „Kurier Galicyjski”. 8 sierpnia 2017.
- Iwan Bondarew. Krajczy koronny Józef Potocki. „Kurier Galicyjski”. 8 sierpnia 2017.