Józef Niemirowicz Szczytt (zm. 1745)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Józef Niemirowicz-Szczytt (Józef Szczytt Niemirowicz / Józef Szczytt) herbu Jastrzębiec (zm. 4 marca 1745 roku) – kasztelan mścisławski w latach 1740–1745, cześnik Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1713 roku[1], starosta jaśwojński (od 1717) i koronowski, poseł na sejmy.
Ten artykuł dotyczy kasztelana mścisławskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Jastrzębiec | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 marca 1745 |
Ojciec | |
Matka |
Anna Kieżgajło-Zawisza |
Żona |
Petronella Scholastyka Wołodkowicz |
Dzieci |
Antoni Niemirowicz-Szczytt |
Syn Krzysztofa Benedykta Niemirowicza-Szczytta, kasztelana smoleńskiego, i jego trzeciej żony Anny z Kieżgajło-Zawiszów[2][3][4] I voto za Czerniewskim II voto za Piotrem Stanisławem hr. Tarnowskim, starostą krzepickim. Anna była córką Jana, starosty brasławskiego, i Apolonii z Kryszpin-Kirszenszteinów, córki podskarbiego wielkiego litewskiego Hieronima Kryszpina-Kirszenszteina.
Miał dwóch rodzonych braci i siostrę:
- Jana Krzysztofa, ożenionego z Ludwiką Pacówną, ojca Józefa i Krzysztofa
- Dominika
- Teresę za Józefem Benedyktem Tyszkiewiczem
oraz przyrodniego brata Benedykta (z drugiej żony ojca - Katarzyny Bennet).