Język jämtlandzki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Język jamski, jämtlandzki (szw. jamtska, jamska lub jämtska) – mowa północnogermańska używana przez około 50 tys. osób w szwedzkiej krainie Jämtland oraz w innych miejscach zamieszkanych przez pochodzących stamtąd ludzi. Wyróżnia się trzy dialekty: Centraljamska, Offerdalsmål i Bergsmål. Język jämtlandzki wykazuje duże podobieństwo z jednej strony z norweskim dialektem trønderskim, a z drugiej – ze szwedzkim dialektem norrlandzkim.
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
50 tys. | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Organ regulujący | Akademien för Jamska | ||
Kody języka | |||
Glottolog | jamt1238 | ||
SIL | JMK | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Status jämtlandzkiego jako języka jest dyskusyjny. Nie jest on oficjalnie uznawany w Szwecji, ale jako język klasyfikuje go SIL International.
Słownictwo języka jämtlandzkiego w ogólności najbliższe jest językowi staronordyjskiemu oraz dialektom norweskiego. Jednak w języku tym występują również różne właściwe tylko temu językowi słowa, które nie występują ani w szwedzkich, ani w norweskich dialektach, takie jak stårsa (dziewczyna), gly (ciepławy) czy fjårdd lub fjärdd (śpieszący się). Jedynie w islandzkim znajduje się słowo, które może odpowiadać stårsa, mianowicie stulka. Odpowiednik gly można znaleźć w niemieckim glüh-, angielskim glow, czy szwedzkim glöd, zaś słowa fjårdd, które nie ma odpowiednika ani w norweskim, ani w islandzkim, można doszukać się w starym języku norn, jaki był kiedyś używany na zamieszkanej przez wikingów atlantyckich wyspach Szetlandach.