Język migowy
język wizualno-przestrzenny używany przez głuchych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Język migowy?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Język migowy – język naturalny[1][2] służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi. Języki migowe są językami wizualno-przestrzennymi[uwaga 1] nabytymi drogą naturalnej akwizycji przez głuche dzieci od głuchych rodziców[uwaga 2]. Pierwszą wersją pisaną języków migowych był opracowany w roku 1825 system Bébiana[3]. W roku 1974 opracowano najbardziej popularną formę zapisu – SignWriting[4].
Na całym świecie używa się około 200–300 odmiennych języków migowych i ciągle powstają nowe[uwaga 3]. Obszary używania konkretnych języków migowych nie zawsze pokrywają się z granicami państw czy zasięgiem języków mówionych[5]. Społeczność osób głuchych na całym świecie liczy według szacunków około 70 milionów[6].