Język panońsko-słowiański
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Język panońsko-słowiański – rekonstruowany język słowiański lub dialekt języka prasłowiańskiego, który był używany przez Słowian panońskich na terenie dzisiejszych Węgier[1] i był ogniwem spajającym języki zachodniosłowiańskie z południowosłowiańskimi[2].
Szybkie fakty Obszar, Liczba mówiących ...
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
wymarły | ||
Pismo/alfabet |
brak | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Występowanie | |||
Plemiona słowiańskie na przełomie VII i VIII wieku | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Zamknij
Slawizmy, pochodzące głównie z języka panońsko-słowiańskiego, stanowią dziś około 10% słownictwa języka węgierskiego, co jest porównywalne z udziałem leksyki rodzimej, a przewyższa udział leksyki pochodzenia tureckiego czy germańskiego[3]. Te zapożyczenia, a także nazwy miejscowe pochodzenia słowiańskiego są głównym źródłem rekonstrukcji języka panońskich Słowian.