Język tumbuka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Język tumbuka (także chitumbuka, tamboka, tambuka, timbuka, tumboka) – język z rodziny bantu używany przez ludy Tumbuka w Malawi, wschodniej Zambii i Tanzanii[1][2].
Szybkie fakty Obszar, Liczba mówiących ...
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
2,68 mln[1] | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
Status oficjalny | |||||
Organ regulujący | CALCA | ||||
Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||||
Kody języka | |||||
ISO 639-2 | tum | ||||
ISO 639-3 | tum | ||||
IETF | tum | ||||
Glottolog | tumb1250 | ||||
Ethnologue | tum | ||||
GOST 7.75–97 | тум 692 | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Zamknij
W 2010 roku mówiło nim 2,2 mln Malawijczyków. Na całym świecie mówi nim 2,68 mln osób[1].
Wyróżnia się wiele dialektów: chikamanga (henga, kamanga), chitumbuka, fungwe, hewe (hewa), nenya, nthali, poka (chipoka, phoka), senga, wenya, yombe[1]. J. F. Maho postuluje wyniesienie języka do rangi kontinuum językowego tumbuka i wyróżnienie jako oddzielnych języków dialektów: tumbuka właściwa, poka, kamanga, senga, yombe, fungwe oraz wenya[2].