Języki etiopskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Języki etiopskie (abisyńskie, afrosemickie), właśc. języki etiosemickie – grupa języków z południowo-zachodniej gałęzi języków semickich, powstała przez nawarstwienie się bliskich sobie dialektów południowoarabskich na substrat kuszycki w I tysiącleciu p.n.e., używana w Etiopii i Erytrei. Z powodu długotrwałych kontaktów z językami spoza rodziny semickiej od innych języków z tej rodziny odróżnia je m.in.:
- szyk zdania SOV
- poprzedzanie rzeczownika przez przymiotnik
- używanie liczby pojedynczej rzeczownika z liczebnikiem
- tworzenie form kauzatywnych z prefiksem as-/at-
- występowanie czasownika o rdzeniu √hlw („znajdować się”), który odmienia się według wzoru perfectum, a ma znaczenie teraźniejsze
- występowanie spółgłosek [p] i [ṗ] (p emfatyczne) w zapożyczeniach
Niektóre z tych cech jednak nie występują lub są rzadkie w języku gyyz. Prawie wszystkie języki etiosemickie stosują sylabiczne pismo etiopskie.