Języki abchasko-adygejskie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obszar |
Rosja (Adygeja, Kabardo-Bałkaria, Karaczajo-Czerkiesja), Abchazja, Turcja |
---|---|
Liczba mówiących |
3 mln |
Podział |
• języki adygejskie |
Kody rodziny językowej | |
Glottolog | abkh1242 |
Występowanie | |
adygejskie abchasko-abazyńskie ubyskie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. |
Języki abchasko-adygejskie (języki północno-zachodniokaukaskie, abchasko-adygijskie) – rodzina pięciu języków kaukaskich. Zapisywane są zmodyfikowaną cyrylicą. Wyróżnia się tutaj trzy podgrupy:
- podgrupa abchasko-abazyńska z językami:
- podgrupa czerkieska (adygejska) z językami:
- podgrupa ubyska (ubychska, ubychijska):
- język ubyski † (wymarły na początku XX w., jako jedyny był używany poza Kaukazem, w zachodniej Turcji)
Cechy charakterystyczne
- polisynteza
- bogactwo spółgłosek – fonemiczne labializacja i palatalizacja
- występują tylko dwa lub trzy fonemy samogłoskowe, za to z licznymi alofonami
- monosylabiczne lub jednospółgłoskowe rdzenie
- prosta deklinacja
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.