Jacques-Bénigne Bossuet
francuski teolog katolicki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Jacques-Bénigne Bossuet?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jacques-Bénigne Bossuet (fr: [ʒak beˈniɲ boˈsyɛ], ur. 27 września 1627 w Dijon, zm. 12 kwietnia 1704 w Paryżu[1]) – francuski duchowny katolicki, biskup, teolog, wychowawca i nadworny kaznodzieja Ludwika XIV, a także wpływowy myśliciel polityczny, według którego najlepszym i najbardziej naturalnym ustrojem miała być monarchia absolutna; członek Akademii Francuskiej.
Data i miejsce urodzenia |
27 września 1627 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 kwietnia 1704 | ||
Miejsce pochówku | |||
Biskup Meaux | |||
Okres sprawowania |
1681–1704 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
18 marca 1652 | ||
Sakra biskupia |
21 września 1670 | ||
| |||
|
Data konsekracji |
21 września 1670 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator |
Charles-Maurice Le Tellier | ||||||||
Współkonsekratorzy |
Armand de Monchy d’Hocquincourt | ||||||||
| |||||||||
|
Bossuet był wpływową osobistością na dworze Ludwika XIV – nie tylko dzięki bliskim stosunkom z monarchą, ale również jego metresami: pierwszą Athénaïs, markizą Montespan, przeciw której intrygował kilka lat później i drugą Françoise, markizą Maintenon, przyszłą żoną króla. W latach siedemdziesiątych XVII wieku Bossuet prowadził ożywioną korespondencję z Leibnizem, który snuł plany pojednania chrześcijan. Jej efektem była jednak tylko pewna liczba nawróceń wśród hugenotów; różnice w świecie chrześcijańskim i bezkompromisowość zajmowanych stanowisk była zbyt wielka, by plany filozofa mogły się ziścić.
Bossuet był jednym z pierwszych teologów, którzy użyli argumentów religijnych dla uzasadnienia monarchii absolutnej – ponieważ władza pochodzi od Boga, król obdarzony jest boskością i każdy katolik powinien mu się podporządkować. Jest autorem pierwszej historii powszechnej w katolickim ujęciu: Discours sur l'histoire universelle, którą po raz pierwszy wydano w Paryżu w 1681 r. Powstało ono z myślą o delfinie, synu Ludwika XIV, dla wyrobienia w nim myśli politycznej i historycznej. Na język polski zostało przetłumaczone przez Z. Linowskiego w 1772 r. pt. Uwagi nad historią powszechną. Uznawał opatrzność Bożą za zwornik zasadniczo odrębnych dziejów świeckich i historii świętej. Historia Święta, to uniżenie Chrystusa i cierpienie Kościoła – jest ona najlepiej widoczna w perspektywie Krzyża. Bossuet próbuje również ukazać, że w wymiarze świeckim od czasów Karola Wielkiego Francja przejęła dziedzictwo Imperium Rzymskiego.
Bossuet był znany jako wybitny mówca. Mawiano, że nie ma we Francji wybitnej osobistości, nad której grobem nie wygłosiłby Bossuet płomiennej mowy.