Jacques Amyot
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jacques Amyot fr: ʒak amjɔ (ur. 30 października 1513, zm. 6 lutego 1593) – francuski pisarz i tłumacz, biskup Auxerre, profesor uniwersytetu w Bourges.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Miejsce pochówku | |||
Biskup Auxerre | |||
Okres sprawowania |
od 1571 do 1593 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Nominacja biskupia |
11 grudnia 1570 | ||
Sakra biskupia |
29 kwietnia 1571 | ||
|
Data konsekracji |
29 kwietnia 1571 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||
|
W latach 1537-1543 był profesorem greki i łaciny na uniwersytecie w Bourges; stanowisko otrzymał dzięki poparciu Małgorzaty z Nawarry. Następnie kilkakrotnie podróżował do Włoch, gdzie studiował łacińskie i greckie rękopisy; odbył też misję dyplomatyczną związaną z soborem trydenckim[1]. W 1557 r. został wybrany przez króla Henryka II na preceptora jego synów - Karola IX, Henryka Walezego i Franciszka (Herkulesa)[2]. W 1546 r. otrzymał jako beneficjum opactwo Bellozane, a w 1570 objął biskupstwo Auxerre[3].
Tłumaczył na francuski Opowieść o Theagenesie i Chariklei Heliodora (1548), Historie Diodora Sycylijskiego, Dafnis i Chloe Longosa (1559) oraz Żywoty (1559) i Dzieła moralne (1572) Plutarcha. Tłumaczenie Żywotów stanowi jego najważniejsze dzieło, nad którym pracował ponad piętnaście lat i które zostało trzykrotnie wydane jeszcze za jego życia[1].