James Hamilton (4. książę Hamilton)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
James Hamilton, 4. książę Hamilton KG (ur. 11 kwietnia 1658 w Hamilton Palace w Londynie, zm. 15 listopada 1712 tamże) – szkocki arystokrata i dyplomata.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Ambasador Wielkiej Brytanii we Francji | |||
Okres |
od 1683 | ||
Odznaczenia | |||
|
Jego ojcem był William Douglas, 3. książę Hamilton. James Hamilton urodził się w zamku Hamilton w Lanarkshire. Do roku 1698 był hrabia Arran. Kształcony na uniwersytecie w Glasgow. Po ukończeniu nauki wyruszył w Grand Tour.
W latach 1683-1684 ambasador angielski we Francji. Nie poparł chwalebnej rewolucji, więc Wilhelm III Orański więził go dwukrotnie w Tower of London.
W parlamencie szkockim popierał „projekt Darien” ustanowienia kolonii szkockiej w Panamie, który został storpedowany przez Hiszpanów, przy bierności Anglików.
Był przeciwny unii realnej z Anglią (1707) i proponował siebie na tron króla Szkocji.
Po okresie niełaski znów akceptowany w oczach władz zjednoczonej Wielkiej Brytanii. W roku 1712 ponownie ambasador we Francji i generał artylerii.
Charles Mohun, 4. baron Mohun zabił go pojedynku w Hyde Park 15 listopada 1712.