Jan Boży Krasicki
kasztelan chełmski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Boży Krasicki herbu Rogala (ur. w 1704, zm. 26 września 1751) – kasztelan chełmski w latach 1737-1751[1], senator Rzeczypospolitej, właściciel dóbr Bachórza, Dubiecka, Malina, ojciec Ignacego Krasickiego - polskiego poety, pisarza i publicysty oświeceniowego.
Portret w zamku w Lidzbarku Warmińskim | |
Rogala | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Eleonora Rzewuska |
Żona |
Anna Starzechowska |
Dzieci |
Ignacy Krasicki |
Ojciem Jana Bożego Krasickiego był Karol Aleksander Krasicki herbu Rogala (zm. 1717) – rotmistrz królewski (od 1690), kasztelan chełmski (od 1707). Matką była Eleonora z Rzewuskich, zaś żoną została stolniczanka Anna Starzechowska.
Był on ojcem sześciorga dzieci. Miał dwie córki; Brygidę Krasicką i NN Krasicką. Trzech synów obrało stan duchowny za sprawą rodziców wraz z najstarszym Ignacym Krasickim. Jedynie Antoni (1736—1800), młodszy o rok od Ignacego, nie obrał kariery duchownej.