Jan Czarny
polski poeta / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Czarny (ur. 15 lipca 1918 w Kaliszu[1], zm. 3 listopada 1985[2][1] w Łodzi[1]) – polski poeta, prozaik, satyryk, tłumacz literatury radzieckiej i czeskiej, autor tekstów estradowych i scenariuszy filmów animowanych, malarz.
Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1918 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 listopada 1985 | ||
Dziedzina sztuki |
literatura | ||
Ważne dzieła | |||
Spojrzenia, Tresowany motyl | |||
Odznaczenia | |||
| |||
Nagrody | |||
nagroda Ministra Kultury i Sztuki | |||
|
Ukończył Gimnazjum im. Asnyka w Kaliszu[3], następnie Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych (Poznań). W latach 1939–1943 przebywał w obozie jenieckim w ZSRR. W latach 1943–1946 służył w LWP. Po wojnie osiadł w Łodzi. W 1945 roku debiutował na łamach prasy łódzkiej jako satyryk. W latach 1948-1978 był redaktorem w Studiu Opracowań Filmów. W 1959 roku otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za przekłady satyry czeskiej. Współpracował stale z tygodnikiem "Odgłosy" i kwartalnikiem "Osnowa". Pisał teksty krytyczne o sztuce i literaturze oraz wstępy do katalogów wystaw artystycznych. W 1957 r. był pomysłodawcą i współzałożycielem Piątego koła, które skupiało najwybitniejszych łódzkich poetów, malarzy, architektów i historyków sztuki, organizowało wystawy i opublikowało dwa zeszyty poetycko-malarskie. W 1962 r. otrzymał wyróżnienie na festiwalu w Oberhausen za film animowany z jego scenariuszem. Jan Czarny był członkiem ZLP i ZAiKS-u.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem „Zasłużonym na Polu Chwały” i Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”[4].