Jan Grzegorzewski (krajoznawca)
polski literat; slawista; orientalista / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Grzegorzewski (ur. ok. 1850 w Szulejkach[1] w powiecie zwiahelskim na Wołyniu, zm. 1922[2]) – polski etnograf, slawista, literat, krajoznawca i orientalista.
Gimnazjum ukończył w Żytomierzu. Slawistykę studiował w Odessie. Spędził wiele lat w Turcji i na Bałkanach[2]. W Konstantynopolu i Sofii założył instytucje orientalistyczne "Hyacynthaeum", na cześć św. Jacka – pierwszego orientalisty polskiego, którego Grzegorzewski uważał za autora tzw. Kodeksu Kumańskiego ("Codex Cumanicus") św. Marka w Wenecji, wydanego przez Akademię budzyńską.
W Krakowie, najprawdopodobniej od 1914 r., rozpoczął wydawanie czasopisma "Rocznik Orientalistyczny"[2], a w roku 1919 wydał we Lwowie książkę Na Spiszu. Studia i teksty folklorystyczne.
Grzegorzewski interesował się polskimi Karaimami. Był autorem wielu prac z dziejów Słowiańszczyzny.