Jan Krzysztof Glaubitz
architekt polski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Jan Krzysztof Glaubitz?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jan Krzysztof Glaubitz (niem. Johann Christoph Glaubitz; ur. ok. 1700 na Śląsku, zm. 30 marca 1767 w Wilnie)[1] – architekt niemieckiego pochodzenia, przedstawiciel późnego baroku, od 1737 działał w Wilnie; luteranin.
Data i miejsce urodzenia |
około 1700 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 marca 1767 | ||
Narodowość |
niemiecka | ||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
|
Urodził się prawdopodobnie na Śląsku (wg innego poglądu w którymś z miast Prus Królewskich, być może były to: Chełmno, Elbląg lub Toruń)[2]. W latach 1732–1733 był czeladnikiem murarskim w Gdańsku u mistrza Gottfryda Forstera[3]. W 1737 roku wzmiankowany jest w Wilnie jeszcze jako prosty murarz. Stopień mistrzowski osiągnął zapewne około 1736-1737[2]. Pierwsze jego potwierdzone dzieło to odbudowa kościoła ewangelickiego w Wilnie w latach 1739–1743.