Jan Marynowski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Marynowski (ur. 23 kwietnia 1911 w Proszowicach, zm. 7 sierpnia 1956 tamże[1]) – polski lekkoatleta, długodystansowiec.
Data i miejsce urodzenia |
23 kwietnia 1911 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 sierpnia 1956 | ||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
Klub |
WKS Kielce (1935–1936) | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
W wojsku odkryto jego talent. W połowie lat 30. reprezentował WKS Kielce. Zdobył wówczas wicemistrzostwo Polski w maratonie z rezultatem 2:58.06. Już jako zawodnik Warszawianki zdobył złoty medal mistrzostw Polski w chodzie na 50 kilometrów (Białystok 1937), w 1938 roku sięgnął po mistrzostwo kraju w maratonie i w biegu na 10 000 metrów[2]. Trzykrotnie startował w reprezentacji Polski w meczach międzypaństwowych. Miał duże predyspozycje: miał ogromną pojemność płuc. Przezywano go „Puls”. Ścigał się z Januszem Kusocińskim i miał prawie takie same wyniki jak on.
II wojna światowa przerwała jego karierę. Nie umiał zorganizować sobie podstawowych środków do życia i zmarł opuszczony.