Jan Matuszek (harcerz)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Matuszek (ur. 20 czerwca 1917 w Żukowie Dolnym, zm. 5 września 1942 w Oświęcimiu) – polski instruktor harcerski, działacz konspiracji antyhitlerowskiej.
Był synem Franciszka i Teresy z Bijoków, pracował jako urzędnik. Działał w Związku Harcerstwa Polskiego, pełnił funkcję komendanta męskiego hufca w Czeskim Cieszynie. Współpracował z Franciszkiem Kwaśnickim. 21 czerwca 1940 został aresztowany przez Niemców i oskarżony o wspieranie partyzantów, po pewnym czasie trafił do KL Auschwitz. W obozowej ewidencji został zarejestrowany 5 października 1941 pod numerem 5598. Zginął 5 września 1942, w oficjalnym obozowym akcie zgonu jako przyczynę śmierci podano niewydolność serca przy zapaleniu płuc.