Jan Tarło (1684–1750)
wojewoda sandomierski i lubelski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Jan Tarło (1684–1750)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jan Tarło herbu Topór (ur. w 1684 roku, zm. 5 stycznia[1] 1750 roku w Opolu Lubelskim) – wojewoda sandomierski od 1736, wojewoda lubelski w latach 1719–1736[2], subaltern regimentarza generalnego koronnego w latach 1733–1735, szef regimentu łanowego w latach 1728–1750, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1724 roku[3], podstoli wielki litewski, starosta krośnieński, kamieniecki, latyczowski i sokalski[4], starosta jasielski w 1722 roku[5], generał ziem podolskich w 1728 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1726 roku[6].
Ten artykuł dotyczy wojewody sandomierskiego, lubelskiego i generała lejtnanta. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
portret pędzla Augustyna Mirysa | |||
Topór | |||
Data urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka |
Teresa Dunin-Borkowska | ||
Żona |
Zofia z Krasińskich, kasztelanka wiślicka 4.v. | ||
Odznaczenia | |||
|
W 1719 roku odznaczony Orderem Orła Białego[7][8].