Janusz Darocha
polski pilot samolotowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Janusz Darocha (ur. 27 czerwca 1960 w Łodzi) – polski pilot samolotowy, cywilny i sportowy, uznawany za jednego z najwybitniejszych zawodników w historii sportu samolotowego.
Syn Franciszka. Członek Aeroklubu Częstochowskiego. Szkolenie szybowcowe rozpoczął w 1977. W 1980 został absolwentem Technicznych Zakładów Naukowych w Częstochowie. Na co dzień instruktor samolotowy Aeroklubu Częstochowskiego. Pilot samolotowy od 1980. Wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy w lataniu precyzyjnym i rajdowo-nawigacyjnym. Wielokrotny Mistrz Polski.
W 1985 otrzymał złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[1]. W 1994 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w działalności na rzecz rozwoju sportu lotniczego[2], w 2001 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[3]. Czterokrotny laureat Plebiscytu Przeglądu Sportowego na 10 najlepszych sportowców Polski: 1986 – 3. miejsce, 1991 – 4. miejsce, 1993 – 10. miejsce, 1994 – 8. miejsce.
Zawodowo podjął służbę w Państwowej Straży Pożarnej[4].
w 2011 roku został wyróżniony Dyplomem Paula Tissandiera przez Międzynarodową Federacje Lotniczą (FAI).