Jernej Damjan
słoweński skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Jernej Damjan?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jernej Damjan (ur. 28 maja 1983 w Lublanie) – słoweński skoczek narciarski, dwukrotny brązowy medalista mistrzostw świata w konkursach drużynowych (2005 i 2011), dwukrotny drużynowy medalista mistrzostw świata w lotach: srebrny (2018) i brązowy (2012), zwycięzca Letniego Grand Prix 2014.
Jerenj Damjan podczas ceremenoni medalowej na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SSK Sam Ihan | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
171 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
10 stycznia 2004 w Libercu (43. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
11 stycznia 2004 w Libercu (27. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
10 lutego 2007 w Willingen (3. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
26 stycznia 2014 w Sapporo | ||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Zadebiutował w zawodach Pucharu Świata w Planicy w 2003, jednak dopiero w 2004 wszedł do słoweńskiej kadry A. Pierwsze punkty zdobył podczas zawodów w Libercu. Wcześniej wystawiany był tylko do Pucharu Kontynentalnego, gdzie dwukrotnie stał na podium. Wygrał także zawody Alpen Cup w Planicy.
Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w 2005 zajął 6. miejsce na skoczni normalnej. Dzięki 15. miejscu w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata do Letniej Grand Prix 2005 przystąpił bez konieczności kwalifikacji.
W 2009 roku zdobył brązowy medal w indywidualnym konkursie o mistrzostwo Słowenii w skokach narciarskich oraz w konkursie drużynowym wraz z Rokiem Mandlem, Jure Šinkovcem i Maticem Kramaršičem.
W 2010 roku został dwukrotnym wicemistrzem Słowenii w skokach narciarskich, zarówno w konkursie indywidualnym, jak i w drużynowym.
Od lata 2013 jego trenerem indywidualnym jest Simon Podrebršek – po rozpoczęciu tej współpracy Damjan zaczął osiągać najlepsze wyniki na przestrzeni kilku lat[1].
13 stycznia 2018 w Bad Mitterndorf oddał swój najdłuższy skok w karierze (228,5 m)[2].
13 maja 2021 poinformował o zakończeniu kariery[2].
Indywidualnie
2006 Turyn/Pragelato | – | 35. miejsce (K-95), 28. miejsce (K-125) |
2010 Vancouver/Whistler | – | 38. miejsce (K-95), 33. miejsce (K-125) |
2014 Soczi/Krasnaja Polana | – | 9. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-125) |
2018 Pjongczang | – | 28. miejsce (K-98), 16. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2006 Turyn/Pragelato | – | 10. miejsce[uwaga 1] |
2014 Soczi/Krasnaja Polana | – | 5. miejsce[uwaga 2] |
2018 Pjongczang | – | 5. miejsce[uwaga 3] |
Starty J. Damjana na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
35. | 12 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-95 | HS-106 | indywid. | 93,0 m | – | 109,0 pkt | 157,5 pkt | Lars Bystøl |
28. | 18 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | indywid. | 116,5 m | 115,0 m | 192,2 pkt | 84,7 pkt | Thomas Morgenstern |
10. | 20 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 1] | 124,0 m | – | 390,4 pkt (112,2 pkt) | 593,6 pkt | Austria |
38. | 13 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-106 | indywid. | 93,5 m | – | 108,0 pkt | 168,5 pkt | Simon Ammann |
33. | 20 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | indywid. | 114,0 m | – | 89,7 pkt | 193,9 pkt | Simon Ammann |
9. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | indywid. | 99,5 m | 101,0 m | 254,7 pkt | 23,3 pkt | Kamil Stoch |
17. | 15 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | indywid. | 130,5 m | 124,5 m | 245,9 pkt | 32,8 pkt | Kamil Stoch |
5. | 17 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 2] | 128,0 m | 130,5 m | 995,6 pkt (244,8 pkt) | 45,5 pkt | Niemcy |
28. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 97,0 m | 95,5 m | 201,3 pkt | 58,0 pkt | Andreas Wellinger |
16. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 130,0 m | 130,5 m | 248,3 pkt | 37,4 pkt | Kamil Stoch |
5. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[uwaga 3] | 126,5 m | 129,5 m | 967,8 pkt (241,1 pkt) | 130,7 pkt | Norwegia |
Indywidualnie
2005 Oberstdorf | – | 6. miejsce (K-90), 13. miejsce (K-120) |
2007 Sapporo | – | 45. miejsce (K-120), 25. miejsce (K-90) |
2009 Liberec | – | 41. miejsce (K-90), 37. miejsce (K-120) |
2011 Oslo | – | nie zakwalifikował się (K-95)[3], 13. miejsce (K-120) |
2015 Falun | – | 23. miejsce (K-90), 25. miejsce (K-120) |
2017 Lahti | – | 32. miejsce (K-90), 21. miejsce (K-116) |
2019 Seefeld/Innsbruck | – | 11. miejsce (K-99) |
Drużynowo
2005 Oberstdorf | – | brązowy medal (K-90), 4. miejsce (K-120)[uwaga 4] |
2007 Sapporo | – | 10. miejsce[uwaga 5] |
2009 Liberec | – | 7. miejsce[uwaga 6] |
2011 Oslo | – | 6. miejsce (K-95)[uwaga 7], brązowy medal (K-120)[uwaga 8] |
2015 Falun | – | 6. miejsce (K-120)[uwaga 9] |
2017 Lahti | – | 5. miejsce (K-116)[uwaga 10] |
Starty J. Damjana na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 18 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | ind. | 99,5 m | 89,5 m | 246,0 pkt | 10,0 pkt | Rok Benkovič |
3. | 20 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 4] | 98,0 m | 95,0 m | 929,5 pkt (257,0 pkt) | 41,0 pkt | Austria |
13. | 25 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 133,0 m | 129,0 m | 270,6 pkt | 42,6 pkt | Janne Ahonen |
4. | 26 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[uwaga 4] | 128,0 m | 124,5 m | 1004,6 pkt (251,5 pkt) | 132,7 pkt | Austria |
45. | 24 lutego | 2007 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | indywid. | 94,5 m | – | 60,6 pkt | 205,5 pkt | Simon Ammann |
10. | 25 lutego | 2007 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 5] | 118,5 m | – | 372,9 pkt (108,8 pkt) | 627,3 pkt | Austria |
25. | 3 marca | 2007 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-98 | indywid. | 89,5 m | 87,5 m | 216,5 pkt | 60,5 pkt | Adam Małysz |
41. | 21 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 90,5 m | – | 113,5 pkt | 168,5 pkt | Wolfgang Loitzl |
37. | 27 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | indywid. | 116,0 m | – | 105,3 pkt | 36,0 pkt | Andreas Küttel |
7. | 28 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 6] | 122,0 m | 130,5 m | 914,6 pkt (252,0 pkt) | 119,7 pkt | Austria |
– | 26 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | ind. | 84,5 m | 81,9 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
6. | 27 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | druż.[uwaga 7] | 94,5 m | 99,0 m | 924,2 pkt (223,5 pkt) | 101,3 pkt | Austria |
13. | 3 marca | 2011 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | indywid. | 123,0 m | 131,5 m | 247,2 pkt | 30,3 pkt | Gregor Schlierenzauer |
3. | 5 marca | 2011 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 8] | 127,5 m | – | 452,6 pkt (117,2 pkt) | 47,4 pkt | Austria |
23. | 21 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 87,5 m | 90,5 m | 215,4 pkt | 37,3 pkt | Rune Velta |
25. | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 116,5 m | 121,0 m | 197,5 pkt | 71,2 pkt | Severin Freund |
6. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 9] | 120,0 m | 120,0 m | 797,5 pkt (186,2 pkt) | 75,1 pkt | Norwegia |
32. | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 88,0 m | – | 109,2 pkt | 161,6 pkt | Stefan Kraft |
21. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 113,5 m | 120,0 m | 232,2 pkt | 47,1 pkt | Stefan Kraft |
5. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[uwaga 10] | 120,0 m | 113,0 m | 941,6 pkt (232,3 pkt) | 162,6 pkt | Polska |
11. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 92,0 m | 98,0 m | 206,1 pkt | 12,2 pkt | Dawid Kubacki |
Indywidualnie
2006 Tauplitz | – | 25. miejsce |
2008 Oberstdorf | – | 12. miejsce |
2010 Planica | – | 25. miejsce |
2012 Vikersund | – | nie zakwalifikował się[4] |
2014 Harrachov | – | 33. miejsce |
2018 Oberstdorf | – | 15. miejsce |
Drużynowo
2006 Tauplitz | – | 5. miejsce[uwaga 1] |
2008 Oberstdorf | – | 12. miejsce[uwaga 11] |
2010 Planica | – | 6. miejsce[uwaga 12] |
2012 Vikersund | – | brązowy medal[uwaga 13] |
2018 Oberstdorf | – | srebrny medal[uwaga 14] |
Starty J. Damjana na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
25. | 13–14 stycznia | 2006 | Tauplitz | Kulm | K-185 | HS-203 | indywid. | 171,5 m | 157,0 m | 172,5 m | 179,5 m | 616,6 pkt | 171,4 pkt | Roar Ljøkelsøy |
5. | 15 stycznia | 2006 | Tauplitz | Kulm | K-185 | HS-203 | druż.[uwaga 1] | 171,5 m | 180,5 m | 1252,2 pkt (323,9 pkt) | 245,7 pkt | Norwegia | ||
12. | 22–23 lutego | 2008 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-185 | HS-213 | indywid. | 198,0 m | 199,5 m | 201,5 m | 199,5 m | 772,7 pkt | 62,7 pkt | Gregor Schlierenzauer |
12. | 24 lutego | 2008 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-185 | HS-213 | druż.[uwaga 11] | 189,5 m | – | 509,3 pkt (174,9 pkt) | 1044,0 pkt | Austria | ||
25. | 19–20 marca | 2010 | Planica | Letalnica | K-185 | HS-215 | indywid. | 200,0 m | 194,5 m | 195,5 m | 184,0 m | 708,5 pkt | 227,3 pkt | Simon Ammann |
6. | 21 marca | 2010 | Planica | Letalnica | K-185 | HS-215 | druż.[uwaga 12] | 177,0 m | 178,0 m | 1378,3 pkt (327,2 pkt) | 263,1 pkt | Austria | ||
– | 24–25 lutego | 2012 | Vikersund | Vikersundbakken | K-195 | HS-225 | ind. | 152,0 m | – | 132,2 pkt | Nie zakwalifikował się | |||
3. | 26 lutego | 2012 | Vikersund | Vikersundbakken | K-195 | HS-225 | druż.[uwaga 13] | 202,0 m | 211,0 m | 1580,4 pkt (385,6 pkt) | 68,0 pkt | Austria | ||
33. | 14–15 marca | 2014 | Harrachov | Čertak | K-185 | HS-205 | indywid. | 165,0 m | – | –[uwaga 15] | –[uwaga 15] | 140,8 pkt | 250,2 pkt | Severin Freund |
15. | 19–20 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | indywid. | 216,0 m | 174,5 m | 197,5 m | –[uwaga 15] | 533,8 pkt | 118,1 pkt | Daniel-André Tande |
2. | 21 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | druż.[uwaga 14] | 212,0 m | 220,0 m | 1615,8 pkt (405,4 pkt) | 46,4 pkt | Austria |