Jewgienij Zawojski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jewgienij Konstantynowicz Zawojski, ros. Евгений Константинович Завойский (ur. 15 września?/28 września 1907 w Mohylowie Podolskim, zm. 9 października 1976 w Moskwie[1]) – radziecki fizyk jądrowy działający głównie na polu spektroskopii, znany głównie z odkrycia w 1944 roku elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR)[2], Bohater Pracy Socjalistycznej (1969).
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie | |||
Alma Mater | |||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Uważa się również, że był on prawdopodobnie pierwszym naukowcem, który już w roku 1941 – przed opublikowaniem przez Felixa Blocha i Edwarda M. Purcella prac naukowych na ten temat – zaobserwował jądrowy rezonans magnetyczny, jednak odrzucił wyniki swoich badań, gdyż nie udało mu się ich powtórzyć[2]. W roku 1952 zaprojektował kamerę luminescencyjną do wykrywania procesów jądrowych[1], prowadził również zaawansowane badania w dziedzinie fizyki plazmy, co poskutkowało odkryciami zjawiska magnetyczno-akustycznego rezonansu w plazmie (1958 r.) i procesu jej turbulentnego nagrzewania.