Jingyuan (1887)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jingyuan (chiń. upr. 经远; chiń. trad. 經遠; pinyin Jīngyuǎn; Wade-Giles Ching-yüan), w starszych systemach transkrypcyjnych spotykanych w literaturze King Yuan lub King Yuen – chiński krążownik pancerny z końca XIX wieku, pierwszy z dwóch okrętów typu Jingyuan. Brał udział w wojnie chińsko-japońskiej, podczas której został zatopiony w bitwie u ujścia Jalu.
Szybkie fakty Stocznia, Położenie stępki ...
„Jingyuan” (lub „Laiyuan”) | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie |
3 stycznia 1887 |
Cesarstwo chińskie | |
Wejście do służby |
lipiec 1887 |
Zatopiony |
17 września 1894 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
2900 ton |
Długość |
82,4 m[uwaga 1] |
Szerokość |
12 m |
Zanurzenie |
5,1 m |
Napęd | |
2 maszyny parowe, moc indykowana 4400 KM, 4 kotły parowe, 2 śruby | |
Prędkość |
15,5 węzła |
Uzbrojenie | |
2 działa 210 mm (2×I) 2 działa 150 mm (2×I) 2 działa 47 mm (2×I) 1 działo 40 mm 5 działek wielolufowych 37 mm (5×I) | |
Wyrzutnie torpedowe |
4 wt 350 mm (4×I) |
Opancerzenie | |
pas burtowy: 230 mm pokład: 37–76 mm barbeta artylerii: 203 mm wieża dowodzenia: 150 mm dach barbety: 37 mm | |
Załoga |
202-270[1] |
Zamknij