Johan Olsson
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Johan Arne Olsson (ur. 19 marca 1980 w Skultunie) – szwedzki biegacz narciarski, sześciokrotny medalista olimpijski i siedmiokrotny medalista mistrzostw świata.
Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1980 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Åsarna IK | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
181 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
8.12.2001, Cogne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
13.12.2003, Davos | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
13.12.2008, Davos (1. miejsce – 15 km) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Johan Olsson pojawił się w styczniu 1998 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Pontresina, gdzie był czternasty w biegu na 10 km techniką dowolną, a w biegu na 30 km stylem klasycznym zajął 24. miejsce. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie zajął odpowiednio piąte i siedemnaste miejsce, a w sztafecie był drugi. W Pucharze Świata zadebiutował 8 grudnia 2001 roku w Cogne, zajmując 54. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym. W sezonie 2001/2002 wystąpił jeszcze dwukrotnie, ale punktów nie zdobył więc nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej.
Pierwsze pucharowe punkty wywalczył ponad dwa lata po swoim debiucie, 13 grudnia 2003 roku w Davos, zajmując 16. miejsce w biegu na 15 km klasykiem. W sezonie 2002/2003 punktował jeszcze dwa razy, najlepszy wynik osiągając 21 grudnia w Ramsau, gdzie był dwunasty w biegu na 10 km stylem dowolnym. W klasyfikacji generalnej dało mu to 78. pozycję. Rok później wystąpił w swojej pierwszej dużej imprezie w kategorii seniorów – mistrzostwach świata w Oberstdorfie. Jego najlepszym wynikiem indywidualnym było dziewiętnaste miejsce na dystansie 50 km techniką klasyczną, a wraz z kolegami z reprezentacji siódmy w sztafecie.
Swój pierwszy sukces osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Turynie. Wspólnie z Matsem Larssonem, Andersem Södergrenem i Mathiasem Fredrikssonem wywalczył tam brązowy medal w sztafecie 4x10 km. Blisko kolejnego medalu był w biegu na 15 km klasykiem, który ukończył na szóstej pozycji. W zawodach pucharowych po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce, 17 grudnia 2005 roku w Canmore zajmując siódme miejsce na dystansie 30 km stylem klasycznym. Był to jego najlepszy pucharowy wynik w sezonie 2005/2006, który ukończył na 74. miejscu. Na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007 roku był dwudziesty w biegu łączonym na 30 km, a w biegu na 15 km techniką dowolną zajął siódmą pozycję. W sezonach 2006/2007 i 2007/2008 punktował kilkakrotnie, ale w klasyfikacji generalnej zajmował odległe pozycje.
Przełom w karierze Szweda nastąpił w sezonie 2008/2009. W swoim czwartym starcie, 13 grudnia 2008 roku w Davos wywalczył swoje pierwsze pucharowe podium, od razu zwyciężając w biegu na 15 km stylem klasycznym. Ponadto jeszcze dwukrotnie stanął na podium: 24 stycznia w Otepää był drugi, a 14 lutego w Valdidentro trzeci w tej samej konkurencji. W klasyfikacji generalnej wyniki te dały mu czternaste miejsce, a w klasyfikacji biegów dystansowych był siódmy. Na mistrzostwach świata w Libercu w lutym 2009 roku był ósmy w biegu na 15 km klasykiem i szesnasty w biegu łączonym na 30 km, a w sztafecie był szósty.
Przez dwa kolejne sezony zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce, ale na podium nie stawał. W sezonie 2010/2011 po raz pierwszy wziął udział w Tour de Ski, startując w jego piątej edycji. W pięciu pierwszych etapach dwa razy zdobył punkty, ale przed szóstym postanowił się wycofać z dalszej rywalizacji, wobec czego nie był klasyfikowany. W tym czasie Olsson wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie razem z Danielem Richardssonem, Andersem Södergrenem i Marcusem Hellnerem zdobył złoty medal w sztafecie. Co więcej był trzeci w biegu łączonym na 30 km, w którym lepsi byli tylko Hellner i Niemiec Tobias Angerer oraz na dystansie 50 km stylem dowolnym, w którym uległ Petterowi Northugowi z Norwegii i Niemcowi Axelowi Teichmannowi. W biegu na 50 km Northug wyprzedził Szweda o zaledwie 1 sekundę. Na rozegranych rok później mistrzostwach świata w Oslo Szwedzi w tym samym składzie co w Vancouver zdobyli srebrny medal, przegrywając walkę o złoto z Norwegami o 1.3 sekundy. W startach indywidualnych plasował się jednak w połowie drugiej dziesiątki.
Na podium zawodów pucharowych wrócił w sezonie 2011/2012. Johan wygrał już pierwsze zawody 19 listopada 2011 roku w Sjusjøen, gdzie był najlepszy w biegu na 15 km stylem dowolnym. Ponadto wygrał także bieg na 30 km klasykiem 11 lutego 2012 roku w Novym Měscie oraz tydzień później bieg na 15 km techniką klasyczną w Szklarskiej Porębie. Poza tym był piąty w rozgrywany w Ruce cyklu Ruka Triple, a w szóstym Tour de Ski nie brał udziału. W klasyfikacji generalnej zajął czternaste miejsce, a w klasyfikacji dystansowej był dziesiąty.
Jego żoną jest była szwedzka biegaczka narciarska Anna Olsson.