John Arbuthnot Fisher
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
John Arbuthnot Fisher, 1. baron Fisher z Kilverstone GCB, OM, GCVO (ur. 25 stycznia 1841 w Rambodde na Cejlonie, zm. 10 lipca 1920 w Londynie) – brytyjski wojskowy, admirał Royal Navy, pełniący podczas długoletniej kariery rozmaite funkcje dowódcze na morzu i w pracy sztabowej, w latach 1904−1910 i 1914−1915 pierwszy lord morski Admiralicji, najwyższy stanowiskiem oficer brytyjskiej marynarki wojennej. Znany jako kontrowersyjny reformator floty, wprowadził ją z czasów drewnianych żaglowców w erę napędzanych parą pancerników i nowych broni, takich jak torpedy i okręty podwodne. Był promotorem budowy przełomowego okrętu liniowego „Dreadnought” i jednostek nowych klas: niszczycieli i krążowników liniowych. Pomimo że część z propagowanych przez niego idei nie sprawdziła się w praktyce, spowodował przekształcenie się Royal Navy w nowoczesną i najsilniejszą w świecie marynarkę wojenną, która z powodzeniem sprostała zadaniom, stawianym przed nią w czasie działań zbrojnych I wojny światowej.
Zobacz też: John Fisher (ujednoznacznienie). |
Admiral of the Fleet | |||
Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1841 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 lipca 1920 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby |
1854−1915 | ||
Siły zbrojne | |||
Główne wojny i bitwy | |||
Odznaczenia | |||
|