John William Waterhouse
brytyjski malarz prerafaelita z XIX/XX wieku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
John William Waterhouse (ur. 6 kwietnia 1849 r. w Rzymie, zm. 10 lutego 1917 r. w Londynie) – malarz brytyjski. Przedstawiciel neoklasycyzmu i prerafaelita, znany szczególnie z portretów kobiecych postaci mitycznych i literackich.
Ten artykuł od 2023-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1849 r. | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość | |||
Dziedzina sztuki | |||
|
Kiedy miał pięć lat, jego rodzina przeniosła się z Rzymu do Londynu. Początkowo malarstwa uczył go ojciec William Waterhouse. Od 1870 roku studiował w londyńskiej Królewskiej Akademii Sztuki (The Royal Academy of Arts).
W 1874 podczas Letniej Wystawy organizowanej przez Royal Academy wystawił będący klasyczną alegorią obraz Sleep and His Half-Brother Death, który spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. Odtąd wystawiał tam swe obrazy corocznie aż do śmierci w 1917. W 1895 został członkiem Akademii Królewskiej.
Najbardziej znany obraz artysty to The Lady of Shalott, przedstawiający jedną z bohaterek legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu – Elaine z Astolat, która unosząc się na łodzi, umarła z żalu wskutek nieodwzajemnionej miłości do Lancelota.
- The Lady of Shalott, 1888
- Sleep and His Half-brother Death, 1874
- Diogenes z Synopy, 1882
- Ofelia, 1889
- Hylas i nimfy, 1896
- Syrena, ok. 1900