Jojo
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jojo (inaczej zwane kołem Maxwella) – rodzaj zabawki w postaci ciężarka-szpulki zawieszonego na sznurku. Ciężarek, opuszczony na sznurku trzymanym za nieumocowany koniec, rozwija go wpadając w ruch obrotowy. Po pełnym rozwinięciu sznurka ciężarek zachowuje moment pędu ruchu obrotowego i nawijając sznurek wędruje w górę. Istnieje wiele teorii o pochodzeniu jojo, lecz prawdopodobnie wywodzi się ono z Chin.[1]
Ten artykuł dotyczy zabawki. Zobacz też: inne znaczenia. |
|
Ten artykuł od 2022-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Żeby efektywnie i efektownie bawić się jojo, trzeba przełożyć część sznurka przez pętlę na jego końcu tworząc inną pętlę, której wielkość można dostosować do wielkości palca. Następnie włożyć palec w pętelkę ze sznurka i dokładnie zawinąć sznurek na osi, po czym opuścić jojo i w odpowiednim momencie szarpnąć delikatnie do góry.
Obecnie zabawka zmieniła formę. Posiada kulkowe łożysko, które powoduje, iż po opuszczeniu jojo na koniec sznurka, zaczyna się ono kręcić w miejscu. To umożliwia wykonywanie różnego rodzaju sztuczek (tricków).
Wyróżnia się pięć podstawowych stylów jojowania, różnią się one sposobem mocowania jojo do sznurka i palca, co w zależności od stylu zmienia możliwości wykonywania tricków. Style te to:
- 1A – klasyczne, nieresponsywne (należy wykonać tzw. Bind, czyli trik przywracający je do ręki) jojo przyczepione do sznurka i palca. W tym stylu są wykonywane tricki typu: rock the baby, brain twister, walk the dog, itp.
- 2A – dwa responsywne (wracają za pociągnięciem palca) jojo, każde obsługiwane przez oddzielną rękę, wykonywane tricki to tzw. loopy (tricki zapętlające się)[2]
- 3A – tak jak 2A, z różnicą tricków, które zaczerpnięte są ze stylu 1A i tym, że jojo są nieresponsywne
- 4A – jojo nie jest przyczepione do sznurka, bawiący się wyrzuca je w powietrze, nadając mu tym samym ruch wirowy
- 5A – jojo nie jest przyczepione do palca, zaś na końcu sznurka, umieszczona jest przeciwwaga (np. w formie kostki)[3]