Jonas Boruta
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Biskup telszański | ||
| Okres sprawowania |
2002-2017 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Prezbiterat |
6 sierpnia 1982 | |
| Nominacja biskupia |
28 maja 1997 | |
| Sakra biskupia |
21 czerwca 1997 | |
| Data konsekracji |
21 czerwca 1997 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Jonas Boruta SJ (ur. 11 października 1944 w Kownie) – litewski duchowny katolicki, biskup telszański w latach 2002–2017. Drugi i zarazem ostatni redaktor naczelny wydawanego poza cenzurą biuletynu „Kronika Kościoła Katolickiego na Litwie” (1983–1989).
Życiorys
Absolwent fizyki Uniwersytetu Wileńskiego, od 1970 był pracownikiem Instytutu Fizyki Akademii Nauk Litewskiej SRR. W latach 70. wstąpił do podziemnego seminarium duchownego, a w 1981 do również działającego niejawnie zakonu jezuitów. Otrzymał święcenia kapłańskie w sierpniu 1982 i próbował bezskutecznie uzyskać zgodę władz na pracę duszpasterską. Równocześnie napisał pracę doktorską z fizyki, ale w grudniu 1982 został zwolniony z pracy.
Był jednym ze współpracowników „Kroniki Kościoła Katolickiego” na Litwie i działaczem Katolickiego Komitetu Obrony Praw Wierzących. Blisko współpracował z ks. Sigitasem Tamkevičiusem, który poprosił go o przejęcie wydawania Kroniki na wypadek aresztowania. Faktycznie po aresztowaniu Tamkevičiusa od numeru 58 pełnił funkcję redaktora naczelnego Kroniki do zakończenia jej wydawania w 1989. od 1985 wykładał w podziemnym seminarium duchownym.
W 1989 został prowincjałem prowincji jezuitów Litwy i Łotwy. W 1997 mianowano go biskupem pomocniczym wileńskim ze stolicą tytularną Vulturaria. W tym samym roku został również sekretarzem Konferencji Episkopatu Litwy, a w latach 2002–2006 był prezydentem Litewskiej Katolickiej Akademii Nauk.
5 stycznia 2002 Jan Paweł II mianował go biskupem telszańskim.
18 września 2017 przeszedł na emeryturę, a jego następcą został biskup Kęstutis Kėvalas[1].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
